Amazing Mekong

's Ochtends moesten we vroeg uit de veren, want de boot zou om 10uur vertrekken. Wij snel spullen pakken, ontbijten en met het busje naar de grensovergang. Daar werden we vervolgens gedropt met de woorden "Mijn zus wacht jullie op in Laos". Stonden we dan... Dan maar eerst een goodbye-stamp voor Thailand halen en toen op goed geluk een bootje gepakt die ons naar de overkant van de Mekong: Laos bracht. Daar aangekomen hebben we een stapel formulieren verzameld om in te vullen voor het visum. Een uur later en 35 USD armer waren we een stempel in ons paspoort rijker! Hello Laos, see you soon Thailand. 

Inmiddels was het 10uur en hadden we 'de zus' gevonden die ons op zou pikken in Laos. Deze zus bleek echter een jong ventje. Langzamerhand kregen wij ook het vermoeden dat de boot niet zo zeer op een vaste tijd zou vertrekken. We gingen namelijk nog even naar een kantoortje waar we 'Laos information' zouden krijgen. Hier betekent dat echter dat de toerist wordt bang gemaakt met zinnen als "evelything is velly full! You have to book loom now!" Wij hadden al een kamer geboekt toen we in Bangkok waren, dus konden wij even relaxen. Vervolgens zouden we naar de boot worden gebracht, maar stopte we natuurlijk nog even bij het winkeltje van de zus/broer/neef/enzovoort. "You can buy dlink and food fol on the boat". Dus maar even lunchen bij tante Xangh. Gek op Fransen zijn we zeker niet, maar we willen ze wel bedanken voor alle heerlijke baquettes hier! (Laos was vroeger een kolonie van Frankrijk). 

Eenmaal om 12 uur bij de boot aangekomen, bleek deze al behoorlijk vol te zitten! Uiteindelijk wisten wij gelukkig nog een zitplekje (op een oude achterbank van een auto) te bemachtigen! De rest moest op de grond gaan zitten! De boot vertrok om half 1. (sommige mensen zaten al om 9uur op de boot). Het principe in Laos: wie het eerst komt, wie het eerst maalt! Daarna volgde een prachtige 6 uur durende tocht over de Mekong, dwars door de jungle. Het was een afwisselende tocht met rotsen, stroomversnellingen, draaikolken en zwaaiende Laotiaanse kindjes langs de oever. 

6 uur later kwamen we aan in Pak Beng. De eerste Laotianen drongen gelijk de boot op. "You need loom? Guesthouse? I bling you!" Dat was nog niet zo verassend, echter werden er ook hele andere dingen aangeboden: "Weed, marihuana, opium, cocaïne? You want? I have!" Bizar, maar al snel hadden we door dat vrijwel alle inwoners drugs willen verkopen en alle restaurants 'happy shakes' en 'happy pancakes' verkoopt. En nee, niet happy door een scheutje alcohol, maar happy betekent met amfetamine! Vreemd dorpje, wat eigenlijk alleen bestaat omdat de slowboat elke dag hier stopt om toeristen te laten overnachten. 

De volgende ochtend werden we voorzien van een lekkere baquette met jam en een lunchpakketje voor op de boot. De boot zou om half 10 vertrekken dus we waren extra vroeg opgestaan. Echt niet dat wij op de grond zouden zitten, no way! Vandaag zou de reis namelijk 8 uur duren. Om 8uur 's ochtends zaten we al op de boot, verzekerd van een zitplek. Naast Richard en Alike, met wie er sinds de ontmoeting op zijn getrokken. Echter waren er ook Nederlanders waar we beduidend minder trots op waren. Een ouder stel met zoon en schoondochter, waarvoor het allemaal niet goed genoeg was. "Wij hebben betaald voor een kaartje, dus wij hebben recht op een stoel! Degene die op onze nummers zit heeft een probleem hoor!". Wat een naïviteit, iedereen had inmiddels door dat het gewoon niet zo werkt als wij westerlingen gewend zijn. Stampvoetend kwamen ze duidelijk maken dat de mensen op 'hun' plek, toch echt moesten verkassen. Gelukkig stond de hele boot achter de toeristen die ook al vroeg op waren gestaan voor een plekje. De Nederlanders dropen met de staart tussen de benen af... Enige aanpassing aan een andere cultuur is toch wel een vereiste als je gaat reizen! Verder verliep de reis zeer goed. Ook vandaag waren de uitzichten weer even adembenemend! En na 8 uur varen waren we er: Luang Prabang!

Samen met Richard en Alike hebben we een tuk tuk gepakt op zoek naar een guesthouse. Vrij snel vonden we dan ook eentje die er goed uitzag. Het deed een beetje aan als een bungalow en we hadden een heerlijke veranda voor onze kamer. Lekker aan de Mekong wat gaan eten om vervolgens nog lekker te kletsen op de veranda.

De volgende dag rustig aan gedaan, de hitte is hier minder aangenaam dan in Thailand en we waren best moe van de reis. 's Middags het stadje een beetje verkend, alles was goed te doen te voet. De dag erna waren we al wat bekomen en besloten we om naar de Kuang Si Watervallen te gaan. Met z'n vieren een tuk tuk met chauffeur voor de hele dag gehuurd en er op uit gegaan. Wat een natuurwonder: een prachtige waterval die zich vertakt en uitstrekt in nog mooiere lagunes. Azuurblauwe lagunes wel te verstaan, waar we later die dag heerlijk in hebben gezwommen. Maar eerst naar de top van de waterval! We hadden echter niet verwacht dat het zo'n klim zou zijn. Geen trappen maar gewoon dwars door de jungle klauteren! 

De terugweg was iets minder plezierig, we raakte namelijk betrokken bij een tuk tuk ongeluk. Achteraf viel het allemaal wel mee, maar de schrik zat er wel even in. Een andere tuk tuk week uit naar onze weghelft en besloot daarbij zijn tuk tuk te parkeren in die van ons. Nick was de gelukkige om op deze plek te zitten, maar werd gelukkig 'slechts' op zijn been geraakt door een losgevlogen onderdeel. Aangezien dit metaal was had het minder prettig kunnen aflopen, maar vrees niet, Nick heeft er niets aan overgehouden maar we zijn een ervaring en een goed verhaal rijker! Aangezien onze chauffeur zo van slag was besloten we hem een biertje te geven. Uiteraard pas voor na werktijd, aangezien de schuldige van vandaag gedronken had! Zelf daarna ook maar wat gedronken om van de schrik te bekomen. 's Avonds hebben we Laotiaans gebarbecued. We kregen een soort bak op tafel met in het midden een verhoging. De randen werden gevuld met een soort bouillon waar verse groente in ging. Op die verhoging werden kleine stukjes vlees gelegd. Heerlijk en heel gezellig! 

De volgende dag was Nick ziek, waarschijnlijk wat verkeerds gegeten. Daarom weer een rust dagje gehad. Nick lekker veel geslapen en Anouk heeft wat gelezen op de veranda. Gelukkig voelde Nick zich de volgende dag stukken beter en besloten we onszelf te trakteren op een olie massage van een uur die maarliefst 4euro kostte! Daarna weer lekker gaan eten en over de nightmarket gestruind. Ineens viel de stroom uit en hoorde we onweer in de verte. Aangezien zelfs de locals hun kraampjes in rap tempo leeg haalde en inklapte hadden we het vermoeden dat er een flinke storm op komst was. Met lekkere drankjes haastte we ons naar onze eerste rangs plaatsen op de veranda: laat de show maar beginnen! Helaas vonden de weergoden het al genoeg na drie drupjes, een paar windvlagen en wat gerommel en gedonder. Niet wat we hadden gehoopt. Op tijd naar bed, we vertrokken vandaag namelijk vroeg naar Vang Vieng! Zojuist zijn we na een busrit van 7 uur aangekomen en hebben we vrij snel een goed hotelletje gevonden. Ook deze reis was lang maar o zo mooi! Ook wel weer avontuurlijk. Praktisch de hele reis slingerde we door de bergen over smalle weggetjes. Ineens zijn daar 'wegwerkzaamheden' en ligt de weg bezaait met modder. Allemaal eruit anders komt de bus niet meer vooruit. Na wat slippen en bijsturen konden we gelukkig onze reis voortzetten. En we raken inmiddels gewend aan hoe het hier gaat: ineens stoppen zonder informatie (pauze?) en als je op de eindbestemming bent worden de tassen eruit gegooid en mag je maar aannemen dat je er bent! Wij gaan ons opfrissen om Vang Vieng te gaan ontdekken!

We houden van jullie en denken aan jullie. Dikke kus vanuit Laos!