De flora en fauna van Maleisië 

Het koste ons slechts een uur of vier/vijf om naar de Cameron Highlands te komen. Misschien klinkt dit voor velen als een lange rit, maar geloof ons, na al die uren die we onderweg zijn geweest was dit peanuts!

Het dorpje Tanah Rata in Cameron Highlands ligt in de bergen op zo'n 1500 meter hoogte. We hadden al wat namen opgeschreven van guesthouses en werden zodoende al gauw bij onze keuze afgezet. Een ongelofelijk vriendelijke Indiase man verwelkomde ons en nadat we onze spullen in de kamer hadden gezet liepen we het dorpje in voor de lunch. Ondanks de vele restaurantjes, kraampjes en winkeltjes hing er weinig sfeer. Maar goed we kwamen hier natuurlijk ook om de bergen in te trekken, naar de theeplantages en de jungle! Daarnaast hing er een hele goeie sfeer bij ons guesthouse en hebben we de hele middag lekker op het terras daar gezeten. Hoe gek het voor jullie misschien klinkt, we waren blij met elk zonnestraaltje. Door de hoogte is de temperatuur aanzienlijk lager dan in de rest van Maleisië. Maar weer eens lange mouwen en lange broek aan, voor de afwisseling!

Diezelfde middag boekte we een tour voorde volgende dag, wat een korte nacht betekende. We hadden ons namelijk voorgenomen, tegen beter weten in, om Nederland - Portugal te gaan kijken. In Thailand betekende dat tot kwart voor 2 wachten, maar aangezien we hier weer een uur vooruit zijn gegaan moesten we wachten tot kwart voor 3! Om toch wat uurtjes te maken zette we de wekker om half 3 en sloten onze ogen... Toen de wekker ging sloten we ons (in het oranje!) aan bij wat andere Nederlanders en een paar Duitsers die al in de gezamenlijke woonkamer zaten. Over de wedstrijd zelf zullen we het verder niet hebben...

Na nog zo'n twee uurtjes slaap ging de wekker alweer en maakte we ons klaar voor de tour. Het hoogseizoen is nog niet begonnen waardoor we de jeep en de gids voor ons alleen hadden. Een prive-tour! De dag begon bij de theeplantages, die een gigantisch deel van de bergen bedekken. Een prachtig gezicht! Op het hoogste punt van de berg hadden we vervolgens een geweldig uitzicht en kort daarna trokken we de jungle in die compleet begroeid is met mos. Heel magisch gezicht, denk maar aan de film Avatar of Lord of the Rings. Omdat we maar met z'n tweetjes waren, had de gids alle tijd om ons te voorzien van interessante uitleg en van survivaltips. We weten nu dat we uit Bamboe kunnen drinken, hoe we kunnen snoepen van de kaneelplant en welke plant we als medicijn kunnen gebruiken. Daarnaast nam hij ons mee naar een prachtig uitkijkpunt en liet hij ons bijzondere planten zien. We waren behoorlijk onder de indruk van de 'Monkey Cup', een plant die insecten eet om zichzelf te voeden. Aan de bladeren groeit een soort kelk met een dakje erboven die half openstaat. Zo'n kelk is soms zo groot als of groter dan je hand! Wanneer het regent vult deze zich met water, maar het dakje voorkomt dat deze helemaal volloopt. In dat dakje zit Nectar, om de insecten te lokken, waarna ze soms in het water vallen. De kelk is van binnen glad, waardoor een gevangen insect niet meer weg kan. Tot in details is deze plant uitgekiemd, de natuur is zo ongelofelijk slim!

De tour hebben we afgesloten bij de vlinderboerderij. Reusachtige vlinders in de felste kleuren en met de mooiste patronen vlogen om ons heen! Verder kon je hier een aantal beesten bekijken die in de jungle leven; verschillende soorten hagedissen, schorpioenen, meerdere slangsoorten, reuze schildpadden en gigantische kevers en sprinkhanen! 

Misschien was het meest bijzondere van deze tour nog wel dat we echt de kans kregen om met de gids te praten. De eerste indruk van Maleisië is voor de toerist dat alle culturen vredig samenleven. Dit blijkt echter wel mee te vallen. Vechtend tegen tranen begon de man te vertellen, recht uit zijn hart. Laten we het erop houden dat hij al regelt terug naar India te gaan, omdat racisme, zoals we het kennen uit de historie, hier een steeds ergere vorm aanneemt. En dan hebben we het niet over een bepaalde groepering, maar over een overheid die op zeer opzichtige wijze de Maleiers voortrekt en de Indiase en Chinezen achterstelt.

De volgende dag stond ons een totaal andere jungle te wachten: de Taman Negara in het midden van Maleisië. In de ochtend werden we opgepikt om drie uurtjes te rijden naar Jerantut. Hier kochten we een ticket voor de boot en hadden we nog ruim de tijd wat te eten en te drinken. De boot was geweldig, echt een jungle-bootje! In koppels van twee namen we achter elkaar plaats in de smalle houten boot. Drie uur varen dwars door de jungle! We keken onze ogen uit en al vrij snel spotte we zelfs wat aapjes! Een supergave ervaring! Toch waren we wel blij toen we aankwamen, want we hadden inmiddels een behoorlijk houten kont en stijve rug en de uitzichten werden halverwege ook een beetje hetzelfde. Maar we zijn er, het lokale dorpje Kuala Tahan!

Doorweekt dankzij de volle brandende zon klommen we de steile helling op om de accommodaties te bereiken. Al vrij snel vonden we ons plekje, met balkonnetje richting de jungle. Wat een idealistisch uitzicht!!! Nadat we tassen hadden gedropt liepen we weer terug naar het water om wat te eten en te drinken. Aan de rivier is vrijwel de enige plek waar je restaurants kan vinden. Drijvende restaurants welteverstaan! 

In Thailand hebben we onze eerste jungle-ervaring op gedaan en twee dagen terug zaten we nog in Cameron Highlands, beide onder begeleiding van een gids. Ditmaal besloten we het te doen met een kaartje en ons eigen Tarzan en Jane instinct! En dat bleek één van onze beste beslissingen, het was echt onbeschrijfelijk gaaf! In totaal hebben we zo'n zes à zeven uur gewandeld, geklauterd en rondgeslopen. Als je met een groep en gids de jungle intrekt kunnen ze niet garanderen dat je dieren ziet. Niet geheel onbegrijpelijk aangezien een groep meer lawaai maakt en dus dieren afschrikt. Onze tactiek was vele malen effectiever. Het stil zijn en af en toe een paar minuten stil blijven staan wierp gelijk zijn vruchten af: in de bomen naast en boven ons waren verschillende aapjes aan het rondslingeren! Een tijdje later kwamen aan bij de Canopy Walk, een hangbrug tussen de bomen. Hierop lopend kwamen we een behoorlijk grote eekhoorn tegen; de vliegende eekhoorn! In de uren daarna volgde nog een aantal eekhoorntjes, waarvan eentje recht voor onze neus aan een boom hing te knabbelen. 

Op de grond hebben we nog een aantal keer vrij grote hagedissen gezien, bijna (mini)krokodil-achtig. Zijn we een soort kalkoenen of te groot uitgevallen kippen gepasseerd en hebben we een klein hertje laten schrikken en haar moeder boos gemaakt (althans het gesnuif in de bosje klonk niet uitnodigend). Op de terugweg, toen we dachten dat we klaar waren kwamen we nog even terecht in een soort apen-speeltuin. De beestjes wandelde rustig om ons heen en slingerde wat rond. Één ding is zeker, wij waren overduidelijk meer van hun onder de indruk dan andersom.

Ontzettend moe en smerig, maar meer nog; voldaan keerde we terug en sloten we de dag af met een onweershow. Vanaf het balkon zagen we hoe bliksemflitsen en vuurballen de gitzwarte hemel boven de jungle deden oplichten. 

Wat is de natuur toch mooi!

Liefs,
Tarzan & Jane