De twee gezichten van Cambodja

Donderdag 24 mei kwamen we naar een makkelijke grensovergang en een visum in ons paspoort rijker aan in de hoofdstad van Cambodja: Phnom Penh.

Het eerste wat ons opviel was dat de mensen hier de hele dag een glimlach van oor tot oor lopen! En om verschillende redenen is dat erg bijzonder!

Van 1975 tot 1979 leed de Cambodjaanse bevolking onder het regime van de dictator Pol Pot. In 4 jaar tijd zijn 3 miljoen Cambodjanen op brute wijze vermoord! Als je vanuit dit perspectief naar Cambodja kijkt is de toekomst optimistisch. De bevolking heeft het land weer opgebouwd! Kijk je naar de buurlanden dan is de toekomst pessimistischer, daar waar Cambodja behoord tot het armste land in deze regio en tot één van de armste landen ter wereld behoord!

Donderdag hebben we 's avonds voor de eerste keer mogen genieten van de Khmer keuken. Cambodjaans eten is het beste eten tot nu! Dat belooft wat!

De volgende dag was een erg zware dag! We hebben die dag eerst één van de ruim 300 killing fields die het land onder de gruwelen van Pol Pot kende bezocht. Choeung Ek is het killing field wat we bezocht hebben, het ligt 15 kilometer buiten Phnom Penh en naar schatting ruim 20 duizend mensen zijn hier vermoord!

Alle mensen die enige vorm van intelligentie hadden (dokteren, advocaten, stadsmensen en zelfs mensen die een bril droegen) waren een gevaar voor het plan van Pol Pot om een supercommunistische staat op te richten, en moesten worden gedood! Hele gezinnen werden vermoord zodat de vrouwen en kinderen later geen wraak konden nemen!

We hebben ruim 3 uur doorgebracht op het killing field om de beelden, geluiden en uitstekende botten en kleding op ons in te laten werken. De mensen werden met landbouwwerktuigen op het hoofd geslagen en in massagraven gedumpt, dit omdat kogels te duur waren. Kinderen en baby's werden bij de beentjes vastgepakt en doodgeslagen tegen een boom. Op het einde hebben we een bloemetje en wierookstokjes bij het monument neergelegd om de mensen die hier zijn omgekomen te herdenken!

In de middag hebben we de gevangenis bezocht waar de mensen in gemarteld zijn voordat ze naar het killing field werden gebracht! Deze gevangenis droeg vroeger de naam: Security Prison 21. Zoals verwacht was ook dit vrij heftig. Weliswaar geen botten en kledingsresten, maar wel foto's van hoe de laatste 14 gevangenen werden aangetroffen, nadat de rode Khmer (Pol Pot) was weggejaagd. De rillingen lopen over je rug als je in een cel staat met alleen een bed, vage vlekken op de grond en een martelwerktuig. Kijkend naar een foto van diezelfde cel, met op datzelfde bed een lichaam verschrikkelijk toegetakeld.

Eigenlijk zijn er geen woorden om te beschrijven welk onrecht de Cambodjanen is aangedaan door hun landgenoten. Dit blijft ons altijd bij, onbegrip, boosheid, maar vooral geeft het ons een gigantisch gevoel van respect en waardering voor dit volk. Ze genieten zichtbaar vol dankbaarheid van elke dag dat ze in vrijheid leven. Iedere Cambodjaan heeft direct of indirect geleden onder dat verschrikkelijke regime. Maar Cambodjanen zijn de vriendelijkste mensen die we ooit hebben ontmoet. Ze lachen altijd, hebben humor en zijn enorm behulpzaam!

De volgende dag kozen we voor een wat luchtiger dagprogramma: de Wat Phnom, het paleis van de koning (Royal Palace) en de Silver Pagoda. Wederom mooie gebouwen, maar voornamelijk de grootte van het Royal Palace is ons bijgebleven. De koning heeft het niet slecht hier met al z'n royale gebouwen en gigantische tuin.

'S avonds weer genoten van de Khmer keuken en interessante gesprekken gehad met een serveerster. Met locals praten is de beste manier om de cultuur en de mensen te kunnen begrijpen.

Zondagochtend was het tijd om op de bus te stappen, tijd voor de volgende bestemming: Siem Reap!