Bangkok, we're back!

De stad waar het allemaal begon. Twee maanden later. Dezelfde stad, maar toch ook anders. Dezelfde twee mensen, maar toch ook weer niet. Zoals een hier veelgebruikt Aziatisch gezegde luidt: Same same, but different!

We herinneren het nog als de dag van gister. Wij, twee bleue backpackers, niet wetende waar we aan waren begonnen, wat ons te wachten zou staan. Hoe zelfverzekerd we ons ook voelde toen we vertrokken, zo verloren voelde we ons soms tijdens de allereerste dagen. Waar begin je, of beter gezegd hoe begin je zo'n reis?

Nu, 'slechts' twee maanden later, zijn we veranderd. Lopen we rond in deze bizarre wereldstad alsof we het als onze broekzak kennen. We zijn inmiddels bekend geraakt met de gang van zaken. Kennen de veelvoorkomende oplichtingspraktijken van Bangkok en weten zodoende wat te geloven en wat niet. Al blijft dat laatste moeilijk, want elke Thai heeft een glimlach van oor tot oor en doet alsof hij het beste met je voor heeft.

We houden van Bangkok en zijn er heilig van overtuigd dat er echt géén stad is zoals Bangkok. Uniek door de sfeer, het leven wat 24 uur per dag doorgaat, de chaos, de veelzijdigheid. Uniek door het ontbreken van een centrum. Een stad waarin je zo gemakkelijk verdwaalt en die eindeloos door lijkt te gaan.

Toch hadden we ditmaal wel een beetje valse 'start'. De eerste nacht werd Nick gegrepen door koorts die zeker twee dagen bleef aanhouden. Mede door zijn wilskracht en door het kraampje met vers fruit om de hoek knapte hij de derde dag op. Gelukkig maar, want we hadden ons zo verheugd op het weerzien van onze Nederlandse vrienden Richard en Alike, die we in Laos hebben ontmoet!

Dankzij de perfecte timing van Nick om beter te worden, hebben we zondag met z'n viertjes herinneringen opgehaald van Laos. Onze paden zijn daarna een aantal weken gescheiden geweest, dus waren er ook een hoop nieuwe dingen te vertellen! Na een gezellige dag hebben we afscheid genomen en ze uitgezwaaid toen ze naar het vliegveld vertrokken. Waar wij op de helft zitten, zat voor hun na 9 maanden de reis erop.

Maandag hebben we het nog rustig aangedaan en hebben we gekeken naar de mogelijkheden om naar het eiland Ko Tao te reizen. Het klinkt misschien gek, er zijn ontelbaar veel reisbureaus hier en toch hebben we er lang over gedaan om te boeken. Je moet hier enorm op je hoede zijn om niet te worden opgelicht! De goedkoopste en meest betrouwbare oplossing bleek zelf naar het treinstation gaan om een kaartje te kopen. Zo gezegd, zo gedaan!

Nu is het inmiddels dinsdagavond, 5 juni, en zitten we in de trein. Het afscheid nemen van de drukte in Bangkok was niet zo moeilijk. Hoeveel we ook van deze stad houden, na een paar dagen moet je echt even weg uit de chaos. En daarnaast kunnen we niet wachten tot we voet aan wal zetten op Ko Tao. Een paradijs voor duikers en snorkelaars.

Maar eerst nog 14 uur trein-bus-boot doorstaan...*

* Inmiddels zijn we goed aangekomen op Koh Tao en hebben we een bungalowtje vlakbij het strand gevonden!